31 Aralık 2016 Cumartesi

GÖRÜYORUM Kİ...

Hazırlık yapılıyor...
Bizim camiada böyle bir ayrım yok biliyor musunuz? 
Biz kesintisiz devam ediyoruz...365 diye sayan sizsiniz...
Herşeyi böldünüz, bizi yekpare bırakın...
Duydum ki, katar dolusu ümit, beklenti taşıyıp bize kargoluyormuşsunuz. 
Bir saat önceme 'ne biçim geçtin ulann' diye galiz küfürler ederken, bir saat sonraki parçamın önünde diz çöküyorsunuz. 
Kendi pislediğinin içinde debelenirken özüme küfretmek de nedir?
Bir şey söyliyeyim mi? Ama darılmaca yok:
Bizim camiada 'hatırlanamama-unutulma-onaylanmama-ihtiyaç duyulmama-bişey olamama' diye korkular yok biliyor musun?
Onun için özümüzü yani zamanı bölmeyiz, yekpareyiz...
Yılı siz icat ettiniz...
Korkusuz yaşayınca saymaya değil, bırakmaya ihtiyacın oluyor...
Öperim...