Bu yaz dönemi eğitimler seyreldikçe yeni hazırladığım kitap için bilimsel çalışmalar ve seyahatler-şükür-çoğaldı. Bu ara katıldığım seminer ve okuduğum kitaplardan kısa bir paylaşımda bulunayım istedim.
Langian; ingilizce belonging kelimesinin kökeniymiş. Longing olarak evriliyor...'kendi yerime-evime duygusal olarak bağlanma hissiyatı...evimdeyim...kalıcı bir yerdeyim...kalıcılık...' yani.
Antropomorfizm; yaklaşık olarak popüler açıklaması: insan şekilcilik... insan şeklinin ya da özelliklerinin insan olmayan objelere/hayvanlara yakıştırılması. Uhrevi boyutu da var ama benim bu yazıdaki konum o değil.
Kısaca şu;
Kapitalizm-Bilimsel Materyalizm-Akılcılık-Sürekli mobil olma hali (tatil amaçlı yolculuklar dahil), Tüketicilik, Şehirleşme, duyduğumuz bilginin Juxtaposition hali (birbiriyle ilgisiz olan bilgilerin kafa karıştırma amaçlı ilişkilendirilmesi), bize ve bilincimize çook uzak olayların özellikle sosyal medya aracılığıyla 'bize aitmiş gibi' bilincimize yerleştirilmesi beraberinde, gündelik hayatımızdaki 'bilinmez uyaranlarımızı' coşturuyor...Aidiyet ihtiyacı tavan yapıyor...Bir yere-şeye ait olamadığımız dürtüsü beslenip güçleniyor.
Soru şu: Kedimizi, köpeğimizi, arabamızı, kalemimizi, atkımızı, binamızı vesairemizi acaba gittikçe insan suretiyle tasvir ihtiyacı içinde olmamız 'aidiyet ihtiyacıyla' ne kadar açıklanabilir?
'Yalnız benimkisi kedi değil kendini insan sanıyor...Konuşuyor yani...şuna bak şuna'...
'Bu köpek değil benle oturup dertleşiyor alenen...'
Sadece yalnızlıkla açıklanmıyor...
Nasıl gittikçe yalnızlaşıyor ve bunu 'rasyonelleştiriyoruz'?
Medya ve sosyal-medya bize ne yapıyor?
Modernizmden bu yana sosyal sinirbilimcilerin üzerinde çalıştığı bitmeyecek konular...yeni beyin çalışmalarıyla enteresan ilişkilendirmeler yapılıyor.
Konuyla ilgili ben de -kendi çapımda- araştırıyorum...Eh sohbet ederiz daha...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder