HUZUR DOLU ROMANTİŞİZM...

O kadar huzurlu ve mutluyum ki...

Hergün evden çıkıyorum işime gidiyorum, 

günlük rutinlerimi yapıyorum, 

borçlarımı ödüyorum, 

alışveriş yapıyorum, 

borçlarımı ödüyorum, 

alışveriş yapıyorum, 

herşey yolunda, 

ülkem huzurlu, 

herşey tıkırında, 

çocuklarımın geleceği ile ilgili en ufak bir endişem yok, çünkü eğitim sistemi neredeyse mükemmel, 

üniversite gençliği deli gibi çalışıyor ve kendini geliştiriyor, 

akıl eksikliği duyulan konularda akil dolup taşıyor, konserler ful, castın biber geliyor, marknofler dönüyor, türküler kardeşçe söyleniyor, 

son 5 yıldır ergenekon illetini gözümüze gözümüze sokan, her anını bu ülkenin sadece ve sedace daha demokratik olması için tüketen, taraf olan insanlar bir anda ortadan kayboluyor, 

ortadan kaybolmayanları tivilerin en kaliteli futbol programlarına transfer oluyor, 

kimisi en iyi bildiği işe; kadın ve erkek konusuna dönüyor, 

birbirleri arasında sinkaflı kavgalar çıkıyor, 

arabanızı bir gün önce kenara bırakıp gittiğiniz site kaldırımı işpark oluyor, 

ankara uçağında içki söyleyen çocuklu yolcunun arkasında oturan bir grup, çocuğunun yanında yolcuyu alenen taciz ediyor, yetmiyor yolcuyu hostese şikayet ediyor,

barış için en öncelikli adım silahların bırakılmasıdır diyen ülke başbakanını, 4 gün sonra canlı yayında başdanışmanı yalanlıyor, 

1 hafta sonra başbakan 'bırakalardı iyiydi' diyor, üniversitelerde yaşanan gerginliklerden kimsenin haberi olmuyor,  

1 mayısta haliç köprüsünün ayakları yukarı açılıyor, insanlar alenen engelleniyor, bunu herkes bilip konuşurken medyada tek satır yazılmıyor, 

milletvekili hakları zeus mertebesine çekilirken barış-terör-geri çekilme-ileri atılma grupları 3  dakikada anlaşıyorlar 

ama henüz ortada anayasa anlaşmasından kırıntı yok....

ama huzur heryerde....

demokrasi iliklerimde...

biraz kaşıntı yapıyor, o kadar...